De tijd vliegt voorbij of toch niet?

Inderdaad, de tijd vliegt voorbij, de weken en dagen zijn in een zucht voorbij en toch beleef ik elke dag intens. Ik ben zo druk bezig met fotograferen, dat het er niet van komt om wat op mijn blog te zetten. Maar daar komt nu even verandering in.
In de afgelopen tijd ben ik weer bezig met een cursus/opleiding Fotografie, waar ik erg veel leer over allerlei technieken die ik nog niet of nauwelijks kende. Heel erg leuk. Verder heb ik in oktober een Natuurfotoworkshop gedaan bij Centrum voor Natuurfotografie op de natuurbegraafplaats De Heidepol bij Arnhem. Een prachtig mooi gebied waar ik wel begraven zou willen worden. (Nu nog even niet, want ik heb het veel te druk!) In het bos onder een boom of toch in het open veld met allerlei veldbloemen. Het thema was "vergankelijkheid" en ik kreeg de tip om alles los te laten en gewoon in het wild te gaan fotograferen, dus zonder eigenlijk te kijken wat ik deed. Zo kwam ik los van mijn idee dat alles scherp moet zijn. Daardoor ontstonden verrassende beelden. Later ben ik daarmee doorgegaan door mijn camera te bewegen en vooral nu het herfst is, is dat mooi om te zien.

Slow train coming....

Zoals ik al in mijn vorige blog vertelde, laat ik nu wat foto's zien van spoorlijnen in Transsylvanië, Roemenië, die ik dit jaar heb gemaakt. Hoe ik er toe kwam? Mijn hoofd zat vol gedachten, als reactie op de operatie van mijn hond. Het was een beetje een chaos, zodat ik niet wist wat ik wilde fotograferen. Ik ben toen gewoon maar spoorlijnen gaan fotograferen, want dat leidt ergens naar toe (meestal) en er zitten lijnen in die me rust gaven. Het werd een ontdekkingstocht om spoorlijnen te vinden waar soms een trein per dag rijdt of helemaal niet meer, de spoorwegovergangen en de verlaten stationsgebouwtjes.

"There's a slow, slow train coming around the bend." (Bob Dylan)

Workshop macrofotografie

Mijn nieuwe blog liet even op zich wachten. Mijn hond Doedel moest geopereerd worden aan een tumor op haar rug. De tumor (kwaadaardig) is weggehaald, maar ze hoefde niet nabehandeld te worden. Het kan weer terugkomen, maar wanneer en hoe is niet te zeggen. Inmiddels is ze drie jaar geworden en is ze nog net zo lief en aanhankelijk als altijd. Daarna ben ik twee weken in Roemenië geweest en heb daar o.a. foto's van spoorlijnen gemaakt. Daarover later meer. Ik ben de foto's nog aan het bewerken.

Een paar weken geleden heb ik bij Bart Booms, een natuurfotograaf ( www.bartboomsfotografie.nl ) een workshop macrofotografie gedaan op het Landgoed Oostbroek bij Utrecht en dat was leuk en heel leerzaam. Ik vond dit altijd een moeilijk onderwerp, maar door deze workshop leerde ik steeds meer waar ik op moest letten. Geduld is dan belangrijk en daar ben ik niet altijd zo mee behept. De uitdaging om een zweefvliegje in de lucht te fotograferen mislukte dan ook jammerlijk, maar er waren insecten die wel bleven zitten. Zij hadden wel geduld om te poseren!

Zomaar een groet van mij.

24 uur non-stop zingen!

Van afgelopen vrijdagavond 20.00 uur tot zaterdagavond 20.00 uur heeft er bij ons in de Protestantse Gemeente te Houten een Liedboekmarathon plaatsgevonden. Op 25 mei komt er een nieuw Liedboek uit en onze gemeente vond het leuk om het oude Liedboek uit te luiden door alle 491 gezangen achter elkaar te zingen. Ook in de uren diep in de nacht waren steeds 10 mensen aan het zingen. Op een dag kwamen Kerst, Pasen, Hemelvaart en Pinksteren, alsook de jaarwisseling voorbij. Daarbij werd steeds aandacht gegeven aan de kleuren van het kerkelijk jaar. De kanselkleden werden verwisseld, er stond met Kerst een kerstboom en een kerststal in de kerk, de bloemen werden verwisseld, met Pasen waren er paaseitjes en met Pinksteren werden rode papiertjes in de vorm van een schelp uitgedeeld. Elk uur werd de klok geluid en een nieuwe kaars aangestoken. De sfeer was grandioos, mensen bleven lang meezingen, het werkte verslavend. Mensen gingen even boodschappen doen en kwamen weer terug naar de kerk om nog een uurtje of wat mee te zingen. Jong en oud begeleidden de liederen met muziekinstrumenten. We haalden het dagblad Trouw die een grote foto plaatste en we komen vrijdagmiddag a.s. op tv bij Schepper & CO van de NCRV (vanaf 17.00 uur). De reacties waren superenthousiast. Zelf heb ik in totaal 12 uur meegedaan en natuurlijk foto's genomen. Zie ook www.pghouten.nl 

De start van de marathon

Het vijfde uur begint, de vijfde kaars wordt aangestoken. Epifanie

Stille getuigen van degenen die de hele nacht zijn gebleven.

Solisten begeleiden de gemeentezang!

's Avonds is de kerk goed gevuld voor het laatste uur.

Het is 19.00 uur zaterdag 13 april. De laatste kaars wordt aangestoken! We eindigen na 24 uur zingen op indrukwekkende wijze met nogmaals gezang 44: Dank, dankt nu allen God. En daar was alle reden toe.

Vogelen in de Amerongse Bovenpolder.

Zaterdag 6 april gingen wij met 12 mannen en vrouwen 's ochtends om 8 uur naar de Amerongse Bovenpolder om vogels te spotten met verrekijker en fototoestel. We zagen verschillende soorten, zoals de tureluur, de kievit, de graspieper (ik niet), de slobeend, de ooievaar, ganzen (veel!), meerkoeten, steltloper. Ook zagen we nog een aantal reeën in de verte. Het was een leerzame wandeling, helaas met een koude wind, maar het was droog! Hieronder een fotoimpressie. Dat vogels goed fotograferen lastig is, werd duidelijk toen ik thuis de foto's bekeek. Die andere 'vreemde vogels' lukte me beter!

De tureluur

(aspirant)vogelaars in actie!

Ganzen in de vlucht.

Kasteel van Amerongen

Genieten in de vroege ochtend!

Het is altijd spannend of ik tijdens het wandelen in Nieuw Wulven in Houten reeën tegenkom. Ze zijn vaak goed verscholen achter de bomen. Pas als ze gaan rennen zie je ze. Zo ook zaterdagochtend vroeg toen het net licht begon te worden. Even bleef er een staan, voordat ze beiden wegrenden het bos verder in. Altijd weer een bijzonder gevoel van bewondering voor de natuur, wat respect afdwingt. Helaas niet bij iedereen, gezien het afval dat je steeds weer tegenkomt. Jammer is dat. Maar ik laat me het genieten niet ontnemen!

Ontwaken!

Ontwaken!

Heel zacht

stroomt het licht

mijn kamer binnen.

Heel voorzichtig

legt de flauwe zon

een sluier over mijn verdriet.

Heel langzaam

verdwijnt het bonkend kloppen

van mijn hart.

Heel even

voel ik God

mijn wang weer strelen.

Ik ontwaak en sta op!

Doopdienst en kinderzegening

Afgelopen zondag was ik doopfotograaf en mocht tijdens een feestelijke dienst, waarin 5 kinderen gedoopt of de kinderzegening ontvingen, fotograferen. Altijd weer spannend of het goed gaat, want je moet steeds klaar staan met je camera. En dan maar hopen dat de flitser het elke keer doet. Uiteindelijk is het een mooie serie geworden. We zongen daarbij een lied dat God altijd er voor je zal zijn en dat is mooi om dat kinderen en ouders mee te geven, want je weet nooit hoe hun leven er uit zal gaan zien. Je weet alleen dat God met ze zal zijn en dat is het mooiste wat je je kind kunt meegeven.

Reeën in Nieuw Wulven

Gistermiddag, stralend weer, zag ik (en Doedel) twee reeën in Nieuw Wulven. Door de sneeuw en ijs zijn ze wat beter zichtbaar en komen ze voedsel halen aan de randen van de sloten en vennetjes. Gelukkig dat ik mijn camera bij me had.

Ik zag ze ineens en riep naar Doedel, waarop ze elk een kant op vluchtten!

Over het ijs heen naar de andere kant.

Tijdje stil gewacht en toen kwamen ze weer tevoorschijn.

Doedel schudt zich even lekker de sneeuw uit haar vacht!

Zonsopgang over Houten

Zo mooi en stil kan de ochtend zijn. Deze foto's zijn een week geleden genomen tijdens de ochtendwandeling met Doedel en haar vriendje Jussi in Nieuw Wulven, bij Houten.