Oeps! Stout geweest!

Oeps!

Vanochtend was Wietske erg boos op mij, want ik had de afstandsbediening van de TV gemold en ook haar bril. Gelukkig kon ze een nieuw montuur kopen, maar dat is wel een hoop geld. Ik bedoelde het niet slecht, maar ja, ik was even alleen in de kamer en dan ga je je vervelen. Nu zit ik in de bench, want ik had haar pen nu gepakt. Het valt niet mee om gehoorzaam te zijn.

Even voorstellen!

Hallo allemaal,

Mag ik me even voorstellen: Ik ben Doedel, sinds gisteren de nieuwe huisgenoot van Wietske. Wietske voelde zcih erg alleen in huis toen mijn voorgangster Angel overleed. Ook was het erg stil in huis. Nu, daar breng ik wel verandering in. Ik ben een jaar oud en woonde tot gisteren in Dronten bij een gezellige familie. Daar was het wel druk en moest ik de aandacht delen met anderen. Hier heb ik alle aandacht voor mezelf en ik moet zeggen, daar houd ik wel van. Angel heeft een hoop ballen achtergelaten en daar speel ik nu mee. Ik kan gewoon niet kiezen, ik wil ze het liefst allemaal tegelijk in mijn bek hebben. Vandaag heb ik een flos gekregen en we doen nu trekkertje, dat vinden we beiden leuk. Mijn nieuwe vrouwtje is best aardig, maar is soms ook wel streng. Ik mag niet op de bank en ik moet netjes naast haar lopen. Maar dat leer ik nog wel, want ik ben nog heel jong. Hier zijn ook leuke honden in de straat en ik heb al een paar keer gespeeld met Truffel uit de straat. Dat was lachen joh! Ik laat nu een paar foto's van mezelf zien in mijn nieuwe omgeving. Er volgen vast wel meer, want ik vind mezelf er best leuk uit zien. Tot ziens! Groeten, Doedel. Ps: Vindt u ook niet dat ik wel wat van Angel heb?

Nieuw Wulven na Angel

Vrijdag was het heerlijk weer en ik ben erop uitgetrokken. Eerst was ik van plan om naar Amelisweerd te gaan, maar mijn fiets trok mij naar Nieuw Wulven, waar ik altijd met Angel wandelde. Er waren mensen die mij hadden afgeraden om daar weer voor het eerst in mijn eentje te wandelen, maar toch moest ik er alleen zijn. Met mijn fiets liep ik langs het water en mijn fototoestel om mijn nek. Eerst zag ik weekschildkevers op bloemen, die druk in de weer waren, maar later kwam er een libel. Ze klampte zich vast aan een stengel en bleef daar een tijd zitten. Ik maakte de ene foto na de andere. Een vriend van mij heeft een lijst met libelles en ik kwam erachter dat het de bruinrode heidelibel zou moeten zijn.

Het verwonderde mij dat ik zo kon genieten, ondanks dat Angel er niet meer is. 's Ochtends is het leeg en stil en als ik thuis kom, komt Angel mij niet meer begroeten. Ook als ik bezoek heb, blijft het stil, terwijl Angel mij luid en duidelijk liet merken als er gebeld werd aan de deur. Ik heb even stil op een bankje gezeten in de zon in Nieuw Wulven en bedacht me ook hoe zonde het zou zijn als dit stukje zou verdwijnen vanwege wegen die er zouden moeten komen. Eindelijk een stukje stilte met alleen maar geluid van vogels en geruis van bomen. De snelweg ver weg, althans voor onze begrippen in het midden van het land.

Angel genoot van elk moment en dat is wat ik van haar heb geleerd. Ze genoot van geuren en sprong soms als een dartel veulen in het gras omdat ze kikkers hoorde. Van haar heb ik geleerd hoe mooi de natuur is, hoe belangrijk kleine dingen zijn in je leven. Angel, bedankt!

Afscheid van mijn Angel

Vanochtend was het zover. Na zeven prachtige jaren was het voor mijn hond Angel tijd om in te slapen. Haar heupen waren helemaal kapot. Nadat ze gisteren nog gauw een droge worst uit de bosjes viste en direct met een paar happen naar binnen werkte voordat ik er aan kwam, was het voor haar klaar. Ondanks het verdriet is er ook die herinnering aan zoveel plezier en liefde die ik met haar heb gehad. Ze was uniek. Angel sliep altijd onder mijn bed. Als ik wakker werd, had ze haar kop al onder het bed vandaan en keek ze omhoog of ik al wakker was, zodat ik uit bed ging. Wilde altijd spelen met de bal, rende door de velden en ging graag vieze sloten in. Bleef netjes aan de kant van de weg lopen, omdat ik haar dat geleerd had. Angel blafte de hele buurt bij elkaar als er iemand langs kwam en als ik achter de computer zat en kwam me op haar manier vertellen wie er langs was gekomen. Ze was gek op knuffeltjes en als ik met haar liep stond ze vaak even stil bij scholieren die op elkaar wachtten voordat ze naar school fietsten om een knuffeltje te bietsen. En die kreeg ze ook meestal. Heel vaak zeiden die jongeren dat ik zo'n leuke en lieve hond had. Ik was altijd heel erg trots op haar. Angel is ruim 10 jaar geworden en ik zal haar nooit vergeten.