Zondagochtend 21 oktober werd Houten opgeschrikt door het bericht van een familiedrama in Schalkwijk, een dorpje vlakbij Houten. Het gezin had tot voor kort in Houten gewoond. Ineens gebeurt zoiets heel dichtbij, ook al heb ik de familie niet gekend. Maar door verhalen van anderen worden het ineens bijna bekenden van je. Ze krijgen een naam: Rianne, Samantha, Anouk en Rob. Zoon Dylan was bij zijn eigen vader en niet aanwezig. Hij blijft alleen achter met zoveel vragen, die misschien wel niet eens beantwoord kunnen worden.
Vandaag worden in Houten en Schalkwijk diverse ontmoetingen georganiseerd, waar de familie herdacht kan worden. Ook bij ons in de kerk. Dat is goed, want het helpt om niet alleen te zijn in de verbijstering en ongeloof. Het helpt om uit te spreken dat het zo griezelig dichtbij is gekomen. Mijn manier om hiermee om te gaan is een foto laten zien die ik een tijdje geleden heb gemaakt in de Hortus in Utrecht.
Ik wens allen die direct betrokken zijn, als familie of als vriend of buur sterkte om dit verdriet te delen.
Dag Wietske,
BeantwoordenVerwijderenEen mooie, waardige manier om dit zo te gedenken. Iedereen die hier op wat voor manier ook bij betrokken is, veel sterkte gewenst.
Hartelijke groet,
Adri
Een heel mooi gebaar Wietske met deze prachtfoto. Daar spreekt zoveel liefde en goedheid uit na dit verhaal. Fijn dat je dat zo doet. Zoveel mensen die iets positiefs willen doen geeft een dragende kracht.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Mirthe
Great blog!
BeantwoordenVerwijderenCheers from Argentina.
HD
Wat een mooie gedachte, Wietske. Mooie foto ook. Bedankt voor je reactie op mijn blog. Een fijne avond nog. Groetjes, Joke
BeantwoordenVerwijderenThis is a touching post with very nice picture.
BeantwoordenVerwijderenThanks for your congratulations in my blog!
Have a nice evening!
Groetjes, Miklos