Lang geleden las ik een boek met de titel 'Maskers af!' Het ging over hoe eerlijk we naar anderen zijn en hoe eerlijk we tegen onszelf zijn. We denken vaak dat dit makkelijk is, maar hoe moeilijk is het om tegen mensen die we niet willen kwetsen toch eerlijk te zijn. We denken dat we de ander beschermen, maar eigenlijk beschermen we onszelf, bang voor confrontatie, bang om niet leuk gevonden te worden. En daarom zetten we de hele dag maskers op en raken er zo aan gewend dat we het masker al niet meer voelen en gewoon zijn door ons masker heen te kijken. Achter je maskers vandaan komen vergt moed.
Ik wens iedereen moed om dat masker af te zetten om onze blik te verruimen. We zien er meer door. Wie weet wat voor ruimte we dan te zien krijgen!
In Wulven bij Houten kwam ik dit masker tegen. Ik zag hoe iemand mij 'ziet' en hoe ik naar de buitenwereld kijk. Het zicht is beperkt. Alleen als ik het 'masker afzet' zie ik de ruimte om mij heen!
Ja, dat heb je prima verwoord en mooi beeldend vastgelegd met aan het eind het vergezicht.
BeantwoordenVerwijderen