Eendenkuikentjes in november!

Geloof het of niet, maar gisteren kwam ik bij Amelisweerd (Utrecht) een moedereend met 5 kuikentjes tegen. Is dit niet hoop hebben tegen beter weten in? Ik hoop van harte dat dit eendengeluk niet wreed wordt verstoord door een strenge winter.

Geboorte van een website.

Met gepaste trots kondig ik de geboorte aan van mijn website: www.wietskeotterfotografie.weebly.com
En daarmee ook de komst van mijn (eerste) foto-expositie over 'Allemaal mooie mensen', portret van Roemenië, vanaf 14 december in Houten. Spannend om iets jezelf zo kenbaar te maken, maar ook wel leuk.

Roma-jongen in Gambût.

(één van de foto's op de expositie)

Ooit, jaren geleden, zei iemand tegen mij: "waarom doe je daar niet meer mee?", toen hij mijn foto's zag en ik knikte, maar het duurde nog een tijd voordat ik daadwerkelijk mijn ziel en zaligheid ging leggen in fotograferen. En weer kwam dat omdat iemand zei: "waarom doe je daar niet meer mee?" En nadat ik 'gewoon' dingen onderweg ging fotograferen, werd fotograferen iets bijzonders voor mij. Méér dan een uitlaatklep. Het is mijn manier dingen te verbeelden die ik voel en ervaar. En dat kunnen soms heel verschillende dingen zijn. Ik ben veel dank verschuldigd aan mijn hond Doedel en daarvoor Angel, omdat ze steeds trouw op mij wachtten totdat ik weer achter mijn computer vandaan kwam.

Hieronder is een foto van Doedel die geduldig wacht totdat ik er aankom. Ze bewaakt mijn bankje waar ik graag een tijdje zit in de zon om van het uitzicht te genieten.

Maskers af!

Lang geleden las ik een boek met de titel 'Maskers af!' Het ging over hoe eerlijk we naar anderen zijn en hoe eerlijk we tegen onszelf zijn. We denken vaak dat dit makkelijk is, maar hoe moeilijk is het om tegen mensen die we niet willen kwetsen toch eerlijk te zijn. We denken dat we de ander beschermen, maar eigenlijk beschermen we onszelf, bang voor confrontatie, bang om niet leuk gevonden te worden. En daarom zetten we de hele dag maskers op en raken er zo aan gewend dat we het masker al niet meer voelen en gewoon zijn door ons masker heen te kijken. Achter je maskers vandaan komen vergt moed.

Ik wens iedereen moed om dat masker af te zetten om onze blik te verruimen. We zien er meer door. Wie weet wat voor ruimte we dan te zien krijgen!

In Wulven bij Houten kwam ik dit masker tegen. Ik zag hoe iemand mij 'ziet' en hoe ik naar de buitenwereld kijk. Het zicht is beperkt. Alleen als ik het 'masker afzet' zie ik de ruimte om mij heen!

Mijn broer heeft een Harley!

Herfst!

Het is herfst en dat is nu goed te zien. Overal bladeren en mooi gekleurde bomen. Mistige ochtenden met mooie zonsopgangen. Hieronder een aantal foto's die ik de afgelopen tijd heb gemaakt.

(In harmonie met elkaar...)