Zonsopgang

Zo vriendelijk en veilig als het licht,

zoals een mantel om mij heengeslagen,

zo is mijn God, ik zoek zijn aangezicht,

ik roep zijn naam, bestorm Hem met mijn vragen,

dat Hij mij maakt, dat Hij mijn wezen richt.

Wil mij behoeden en op handen dragen.

(lied: Huub Oosterhuis)

Droomwereld?

Soms is de weg die je gaat niet erg helder en duidelijk en makkelijk. Het lijkt wel een droomwereld die soms boos en dan weer vriendelijk is. Wel weet je dat je de weg moet gaan. Er is een spoor waarlangs je gaan moet. Het doel weet je wel, maar de weg ken je niet en dat maakt onzeker en soms bang. Vrienden als bomen die je aanmoedigen om de weg te vervolgen en niet te stoppen. Vrienden als bomen die het Licht op een bijzondere manier aan je kunnen laten zien. Dat maakt de weg begaanbaar!

Moving trees

Een beetje van mij en een beetje van Photoshop.

Hunkering en verdriet

In de trein

Afgelopen week heb ik foto's vanuit de trein genomen. Je hebt dan weer een ander beeld van wat je ziet. Het was op een saaie druilerige dag en je ziet het vaak aan de mensen om je heen. De foto op de billboard maakt je nieuwsgierig en zorgt voor een glimlach, althans bij mij.