"Ik wou dat ik twee hondjes was, dan konden we samen spelen", schreef Bomans jaren geleden al. En wat is dit waar! Doedel en Jussi zijn dikke vrienden. Niks liever dan samen ravotten, achter de fazanten aan, samen zwemmen en overal struinen in de struiken. Doedel is inmiddels twee jaar geworden en is nu een jaar bij mij. Het sloopgedrag is zo goed als weg. Soms pakt ze nog een poststuk de bench in, maar die bewaart ze dan voor mij. Rekeningen mag ze wel verscheuren....! Het is een heerlijke hond, die graag bij je op de bank wil liggen. Iedereen moet lachen om haar kop, want ze kijkt zo guitig tussen haar haren door.
Deze foto's zijn gisteren in Nieuw Wulven genomen, waar we bijna elke ochtend samen twee uur wandelen. Daarna is ze - ook met dit warme weer - helemaal gesloopt. Geen 'kind' aan. Oja, Doedel is de zwarte met de gele halsband.
Kijken wie er het eerst is?
Lords of the dance.
Kijk ons eens braaf zitten voor een koekje!
Ik moest wel ver zwemmen voor een koekje....!
